Nadat Gautama de Boeddha zijn ouderlijk huis, vrouw en kind op 29-jarige leeftijd in Kapilavastu in verlaten om inzicht te krijgen, heeft hij eerst vele omzwervingen gemaakt. Hij heeft 2 leraren bezocht en werd bij geleerden en koningen uitgenodigd, maar nergens vond hij de werkelijke antwoorden op zijn vragen. Hij besloot met 5 vrienden het pad van ascese te gaan 'bewandelen' en heeft dat gedurende 6 jaar gedaan. Het idee de geest de doden om zo verlichting te bereiken was gangbaar in die tijd, maar na 6 jaar bleek het niet voldoende voor hem te zijn. Verzwakt werd hij opgenomen door enkele gezinnen nabij Bodh-Gaya en eenmaal aangesterkt had hij maar 1 gedachte: het zelf gaan doen. Gedurende een kleine 2 maanden is hij in de bossen gaan mediteren en heeft uiteindelijk zijn verlichting bereikt. Op diezelfde plek staat nu het gehele park, het grootste en drukste park van allemaal.

De boom die nu in het park staat is niet de oorspronkelijk boom waaronder de Boeddha de verlichting vond maar een kleindochter daarvan. Al voor de boom stierf werd in opdracht van keizer Asoka (268 tot 231 v. Chr.) een stek weggehaald en gebracht naar Sri Lanka en in de toenmalige hoofdstad Anuradhapura geplant. Nadat de oorspronkelijke bodhiboom afgestorven was, werd van de Anuradhapura-bodhiboom een stek teruggebracht naar India, en die boom staat er nog steeds. Sinds de boom is herplant zijn er een heleboel zaden en stekken de wereld overgegaan, zelfs naar oorden die in principe te koud zijn; daar worden ze in beschermde condities in kassen in leven gehouden.

Vandaag is de historische Verlichtingstempel (mahabodhi mahamandir) omringd door tempels en kloosters uit alle hoeken van de wereld. Voor de gemiddelde toerist is een bezoek aan Bodhgaya dan ook vooral een feeeriek spektakel, met biddende en chantende monniken en nonnen uit India, Tibet, China, Korea, Japan, Birma, Thailand, Cambodja, Vietnam, en Sri Lanka, met kleuren en vlaggen en wimpels, en glimlachende pelgrims alom. Dan zijn er nog vele talrijke oude en nieuwe monumenten. Voeg ten slotte de horden pelgrims, monniken en nonnen uit de gehele boeddhistische wereld er aan toe, en je hebt een beeld.

Wij verblijven in het Root Institute, een klooster voor de westerse pelgrim. Het is een fijne plek met eigen meditatieruimtes, een bibliotheek en een mooie tuin. We bezoeken al het interessante van deze plek en zullen elke dag het park aandoen, ook in de avond. we kanen ook een dagtrip, naar de plek waar Gautama de Boeddha asceet is geweest en waar hij door de verschillende families is opgevangen